Wanneer je iemand verliest die erg belangrijk voor je is, dan verandert naar je gevoel alles in je leven. De wereld ziet er anders uit, niets lijkt meer hetzelfde. Je prioriteiten verschuiven: wat eerst belangrijk leek te zijn, wordt vaak van ondergeschikt belang. Dat is een schokkende ervaring omdat het meestal ook betekent dat je niet meer op dezelfde golflengte zit als de mensen om je heen. Rouwen kun je zien als jouw proces om jezelf aan te passen aan die totaal veranderde situatie. Dat valt niet mee, het is een zware opgave.
Rouw is geen ziekte, het is de aanpassing aan een nieuwe situatie waarin iets er niet meer is. Er zijn heel veel manieren om rouw te omschrijven. De wijze waarop de omgeving tegen rouw aankijkt, beïnvloedt ook jou en de wijze waarop anderen met je omgaan. Je kunt rouw zien als het totaal van gevoelens, gedachten en gedrag dat ontstaat ten gevolge van het permanent missen van iets of iemand dierbaars. Daarnaast kan het kan ook je relatie betreffen, de ‘zekerheden’ in je leven, je contacten met andere mensen, je toekomstverwachting, je wensen.
Je levert aan de ene kant een gevecht om de pijn en het verdriet te boven te komen. In het begin ben je de pijn en word je er volledig door in beslag genomen. Na verloop van tijd verandert pijn zijn in pijn hebben. Aan de andere kant worstel je om je leven weer op de rails te krijgen. Je leert de wereld opnieuw kennen. Het weefsel van het leven moet in feite opnieuw geweven worden. Jouw levensverhaal heeft een nieuwe wending gekregen, je staat voor de taak er betekenis aan te geven en te zorgen voor de voortgang van je eigen levensverhaal.
Belangrijke aspecten bij rouw zijn de emotionele reactie op het verlies, het aanpassen aan de nieuwe situatie, het betekenis geven aan het verlies en het opnieuw vormgeven van het levensverhaal.
Je kunt rouwen ook zien als het interpreteren en opnieuw interpreteren van de wereld en van de relaties met belangrijke andere mensen. Rouw is zowel een denk- als een emotioneel proces dat plaatsvindt in een omgeving. Het is een doorgaand proces dat je voor de rest van je leven op verschillende manieren raakt.
Rouw is zowel een denk- als een emotioneel proces dat plaatsvindt in een omgeving. En juist die omgeving weet eigenlijk niet hoe ze om moeten gaan met jouw emotionele eenzaamheid. En eigenlijk weet je dat zelf ook helemaal niet. Juist het alsmaar denken over hoe nu verder maakt dat je niet verder komt. Je zit vast in die cirkel van gemis.
het betekenis geven aan het verlies en het opnieuw vormgeven van het levensverhaal. Het grootste gevecht van je leven. Een onbekend terrein die je alleen moet bewandelen.
Hoi Anita,
Hartelijk dank voor je reactie. je eenzaamheid en machteloosheid raakt me. Ik geloof zelf echter dat je niet “alleen” kan rouwen, je moet het wel zelf doen. Bij rouw worden diepe patronen zichtbaar over hoe we vroeger met verlies en gemis hebben leren omgaan. Als je geleerd hebt dit vooral alleen te moeten doen dan snap ik dat, jouw klus is dan misschien wel het vertrouwen geven en ontvangen dit samen te doen. Deze veranderende dynamiek gaat samen met de rouw. Met liefdevolle groet,
Sjoerd
Interessante benadering over het thema rouw! Ik ben het er zeker mee eens dat rouw gaat over een situatie die nooit meer hetzelfde zal zijn en het bijkomende gemis daarvan. Ik denk ook dat je genoodzaakt bent om de wereld om je heen opnieuw te interpreteren.
Hoi Marie, Ik ben natuurlijk wel benieuwd naar wat jij interessant vind en waar je er wellicht anders naar kijkt. Het blijft een fascinerend onderwerp, ook hoe rouw ondergesneeuwd is in het dagelijkse leven en we liever betekenis willen geven dan stil staan bij gemis en verlies.